(จบ) ล ม เ อ ย

เ รื่ อ ง ร า ว มั น เ กิ ด ขึ้ น น า น เกือบ ๒๐ ปีมาแล้ว

. . . องค์เอย . . . เด็กหญิงตัวน้อยในกลุ่มนักเรียนชั้นประถม 4  ที่ร่วมเดินทางไปเข้าแคมป์กับเพื่อนๆ และคุณครูยังอุทยานแห่งชาติป่าแจ้ซ่อน 

ครั้นแล้วก็บังเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน

เด็กน้อยพลัดตกน้ำ 

แต่เคราะห์ดีที่เธอได้รับการช่วยเหลือเอาไว้ได้ 

คนที่ช่วยเหลือเธอไว้เป็นนักเรียนมัธยมปลายที่มาศึกษาดูงานในช่วงเวลาดังกล่าวด้วยเช่นกัน

หลังจากหมดช่วงเข้าแคมป์  เธอกับพี่ชายใจดี ไม่ได้พบกันอีกเลย. . .

จวบกระทั่ง  เมื่อกาลเวลาผ่านไป  สายลมแห่งโชคชะตาก็พัดพาเธอให้ได้โคจรมาเจอเขาอีกครั้ง  แต่เป็นการพบเจอ แบบไม่ค่อยน่าประทับใจเท่าไหร่ !

รักอยู่ในสายลม 

ที่พร่างพรมอยู่รอบกาย

รินรดมาเป็นสาย

ไม่เคยคลายพัดผ่านเลย

ลอยวนอยู่รอบรอบ

เพียงเพื่อตอบใจเฉลย

กระซิบรักกับเธอเหมือนอย่างเคย

ไม่ละเลยแม้สักวัน 

~พัดกะวา~